December ingeluid met 37 graden!

De laatste week tot onze eindpresentatie stond er niets gepland, maar we hebben ons zeker niet verveeld. Ik moest nog even de laatste puntjes op de i zetten voor mijn onderzoek, die door onze docent in Nederland met een voldoende was goedgekeurd! Wij waren natuurlijk blij met dit goede bericht  Dinsdag ben ik met Marjan, Marjolein en Jitkse naar Gambit geweest. Gambit is een tamme giraffe die op mensen af komt om te worden geaaid. Heel bijzonder! Een hele mooie giraffe die van dichtbij nog groter lijkt! Ik kon er onderdoor lopen waardoor ik mij wel ontzettend klein voelde. Woensdag hebben we de eerste stap van vertrekken gezet: onze boeken bij de bibliotheek ingeleverd. ’s Avonds gingen we uit eten met een aantal nieuwe meiden die net een paar dagen geleden waren aangekomen en hier net starten met hun module. Donderdag was het een vieze dag, maar perfect voor een spelletjes dag en een dag om heerlijke soep te eten. ’s Avonds hadden Marjan en ik onze laatste zumba les, want precies over een week zouden we al vertrekken!! Vrijdag was het weer heerlijk! We gingen naar het strand maar hier kregen we een complete zanddouche… levende scrub! Zaterdag heb ik van heel Port Alfred op de foto gezet zodat ik jullie thuis alles kan laten zien waar ik zo vaak langs heb gelopen en waar we onze boodschappen deden. Zondag was weer een dag waarop ik iets heb gedaan wat best spannend was. Met z’n vieren gingen ik, Marjan, Ida en Marjolein naar Grahamstown om te skydiven!! We gingen in tweetallen (ik met Marjolein) en onze instructeur in het kleine vliegtuigje zonder deur, want daar sprongen we uit toen we op 3 kilometer hoogte kwamen. Maar eerst begon het ritje in het vliegtuig, wat al een hele happening op zich was. Een prachtig uitzicht, want we hadden heel veel geluk met het weer, we konden heel ver kijken. We zagen de mooie gebergtes en de zee. Na ongeveer 20 minuten sprong Marjolein met haar instructeur en daarna ik met John. John zat achter mij, waardoor we samen een soort broodje hamburger vormden maar dan zonder iets ertussen. Erg knus zeg maar. Toen we sprongen was het enige wat ik kon doen: genieten! Wat een fantastisch gevoel daar in de lucht met zo’n mooi uitzicht. Wauw! Na ongeveer 10 tot 15 seconden ging de parachute uit en vlogen we nog een tijdje door de lucht. De landing was zacht en ik had de rest van de tijd nog steeds een smile op m’n gezicht. ’s Middags wilden we met een drankje en wat nacho’s nog even nagenieten van deze toffe ochtend, maar de eerste plek had dit helaas niet meer dus gingen we na een drankje door naar een andere plek. Het zag er dicht uit en nadat ik zachtjes (het was echt zachtjes) aan de deurkruk trok, ging het alarm af! Ik was net aan het zeggen dat we gewoon rustig terug moesten lopen zodat ze niet dachten dat we inbrekers waren toen Marjolein een sprintje trok. Haha, komisch was het wel! Maandag en dinsdag ging ik samen met Ida naar de special needs school in Grahamstown die we al eerder hadden bezocht om nog even twee dagen in de klas te kunnen kijken. Maandag hielpen we de kinderen met het werk wat moest worden gedaan en genoten we van hun leerkracht die zich naar ons idee eerder zorgen maakte over ons dan zijn leerlingen. Hij vroeg namelijk wel 10x vroeg of alles wel goed ging met ons… ik genoot volop van de kinderen en hielp deze dag vooral Natalie. Een meisje die in een rolstoel zat en zich niet zelf kon redden. Ik knipte dingen voor, maakte puzzels met haar en bekeek verhaaltjes met plaatjes. Na wat vragen aan haar leerkracht bleek dat haar familie en de school eigenlijk niet wisten wat ze precies had. Geld om het te laten onderzoeken was er niet dus eerlijk gezegd wisten ze ook niet goed hoe ze haar op de juiste manier konden behandelen in de klas. En dit was ook nog eens haar laatste week op school. Hierna zit ze waarschijnlijk voor altijd thuis op de bank, zonder enige toekomst. Een heftige dag die mij dan ook wel veel energie had gekost. Dinsdag hadden we geluk want de groep ging op schoolreis naar en Game reserve met de big 5! We hebben veel dingen gezien en genoten van de reacties van de kinderen op deze mooie dieren. Woensdag was het dan zo ver! Onze eindpresentatie aan onze leerkrachten, drie directeuren van de stagescholen en alle PABO studenten. Iedereen was best zenuwachtig, want de presentatie moest in het Engels! Uiteindelijk ging ik met een tevreden gevoel weer zitten, want een directeur sprak nog even zijn complimenten uit voor mijn onderzoek en ik was trots op mezelf dat ik dit toch maar weer even had gedaan! En een jaar geleden had ik dit nooit durven doen! ’s Middags begon het inpakken, wat bij Marjan en mij toch de enige stress en zweetdruppeltjes op ons voorhoofd opleverden. ’s Avonds genoten van het laatste avondje uit en donderdag was de dag van vertrek. Onze trip begon ’s avonds naar Port Elizabeth omdat daar het tourbusje waar we mee reisden tot daar ging die dag. ’s Ochtends vroeg door naar Stormsriver waar we onze vakantie hebben ingeluid in het prachtige Tsitsikamma Nature Reserve. Een wandeling gemaakt waarna we een prachtig uitzicht hadden en we een oververhit gevoel hadden. Beneden luchten we heerlijk en aten we nog een ijsje buiten bij het restaurant. Na een tijdje zagen we allemaal rook uit het restaurant komen en dit werd op den duur wel heel extreem. Ongeveer 15 minuten later stond het hele restaurant in vuur en vlam en stonden wij met verbazing toe te kijken. We werden opgehaald door de jongen van het hostel en toen we bijna weer thuis waren (ondertussen een uur na de start van het vuur) zagen we mini brandweerbusje. Heel bizar om te zien!! Zaterdag ging onze tocht verder naar Knysna (zeg: Naisna). We liepen naar Waterfront waar het stikte van de Nederlanders. ‘s Middags hadden we weer een hele leuke ervaring: rijden op een olifant! Genoten van dit grote beest die langzaam vooruit sjokte. Zo’n enorm beest, alweer voelde ik me een klein mens. Als avondeten belandden we in een tapas restaurant waar tegelijkertijd de rugby wedstrijd tussen Zuid Afrika en Wales werd laten zien. Een hele gezellige sfeer met de allergrootste fans. Zondag gingen we alweer verder naar Oudtshoorn, waar het ondertussen 37 (!!) graden warm was!! We namen direct een duik in het zwembad en zochten uit wat we de volgende twee dagen zouden gaan doen. Bij het avondeten ontmoeten we Erik, een man uit Nederland die een maand door Zuid-Afrika fietst. Natuurlijk kwamen de verhalen over de fietsvakanties naar boven. Heel leuk om deze ervaringen te delen. Maandag, onze eerste dag in Oudtshoorn hebben we sportief besteed. Sinds lange tijd moesten we onze wekker weer zetten en werden we om half 9 weggebracht naar de Cango Caves. Hier gingen we een Adventure Tour doen van 1,5 uur. We verwachtten een grot wandeling zoals in Frankrijk, waarbij je af en toe moet bukken. Dit was toch even wat anders dan verwacht. We kregen 4 krappe doorgangen waarvan we bij de derde omstebeurt moesten doen. We waren met een hele grote groep dus we hebben eerst een tijd gewacht voordat wij aan de beurt waren. De bedoeling was om in een hele kleine schuine ruimte te gaan staan, één voet op een rots te zetten die je niet kon zien en dan jezelf omhoog duwen. Het koste mij enige moeite maar op een gegeven moment was ik uit deze smalle tunnel. Toen belandde ik op een grote steen in een soort gleuf waar ik lag als een soort zeehond. Ik kwam niet meer vooruit en kon ook niet zien waar ik m’n voeten neer kon zetten. Toen ik riep dat ik niet wist wast ik moest doen en een tip kreeg, kwam ik weer vooruit. Hierna volgde nog een doorgang waar ik liggend doorheen moest, hij eindigde met een korte glijbaan. Hierna kwamen de twee eerste vernauwingen weer, maar dat was ondertussen appeltje eitje geworden. Na deze hele work-out gingen we door naar de Ostrich Farm (struisvogelboerderij). We kregen wat uitleg over de struisvogel en hierna konden we een struisvogel aaien en gingen twee meiden erop rijden. Marjan en ik vonden dit nogal zielig want de beestjes werden eerst geblinddoekt en in een hoekje geplaatst. Hierna kon je erop klimmen en moest je de vleugels vasthouden zodat je niet viel. Het duurde een aantal seconden voordat de mensen eraf vielen. Wij hadden het idee dat de struisvogel ging rennen uit angst, maar hilarisch was het zeker! Wat wij wel wilden, was een nekmassage van de struisvogels. Met een bakje voer voor ons, konden de struisvogels vanachter pikken naar het eten waardoor ze met hun zachte nek langs mijn nek kwamen. Heel erg leuk! Tot slot stond ik nog even op vier struisvogeleieren (zonder te breken gelukkig). Hierna vervolgde onze tocht verder op de fiets! We zijn en blijven toch echte Nederlanders wat dat betreft ;) Op de mountainbike met een helm op gingen wij 15 kilometer heuveltje op en af richting ons hostel. We hadden helaas tegenwind maar heerlijk was het zeker! Ik nam bij het hostel gelijk een duik in het kleine zwembad. Ook dinsdag moesten we weer de wekker zetten want onze laatste game-drive ging van start. Het was een erg warme dag waardoor we niet veel zagen, maar de gids vertelde heel veel over de dieren die we zagen (de springbok, giraffe, vogeltjes en spinnen) wat leuk was om te weten. Ook had hij veel kennis over planten en kruiden die er groeide en ook dit liet hij ons allemaal weten. Na twee uur zat het er alweer op en hebben we de middag besteed aan het bekijken van het stadje en lekker zwemmen. Woensdagochtend gingen we naar een ontzettend mooie waterval. Het water was heel erg helder, maar te koud om te zwemmen. Hier hebben we een tijdje zitten genieten en aan het eind van de middag begon onze trip naar Mosselbay. Hier sliepen we in een trein (die daar gewoon stil stond hoor). Dit betekende wel dat we een kleine kamer hadden voor heel veel bagage. Een voordeel van deze verblijfplaats was het uitzicht: op de baai. Het stond pal naast het strand dus we namen snel een duik, heerlijk! De eerste keer in de oceaan was dan eindelijk maar toch een feit. Donderdag gingen we een culturele wandeling maken door de stad en deze eindigde ook weer met een duik in de oceaan. Vrijdagochtend zijn we met een bootje naar Seal Island geweest, een klein eiland met heel erg veel zeehonden. Iedereen kan het geluid van een zeehond denk ik wel bedenken, maar zo allemaal tegelijk klonken het eerder schapen! Erg grappig. Oja, ze stonken ook behoorlijk haha. Omdat er naast het eilandje een bootje dreef waarvan mensen gingen ‘zwemmen’ met haaien (vanuit een kooi) hadden wij het geluk dat we nog twee haaien zagen! De rest van de middag lagen we weer lekker op het strand en koelden we af in het koele water. Rond 4 uur werden we weer opgepikt en reden we door naar onze huidige bestemmen: Hermanus. Dé plek van de walvissen, alleen zullen wij die niet meer zien vanwege het late seizoen. Vanochtend zijn we begonnen met een wandeltocht die ons langs de prachtige kust leidde naar een heel erg mooi strand. Aan het eind van de wandeling werden we ook nog eens beloond met het restaurant ‘Dutchies’. Hier genoten we van bitterbalen en een broodje kroket. Ook al gaat er niets boven die van thuis, voor hier was het genieten! Ook hier zochten we de verkoeling op in de oceaan, maar hier waren ook nog eens hoge golven. We gilden als kleine kinderen als we werden ondergedompeld door een grote golf en lieten ons drogen op het mooie strand wat zich tussen de wilde golven en hoge gebergten bevond. Morgenavond gaan we verder naar Kaapstad, wat onze laatste stop is voordat we naar huis vliegen. Iets waar ik naar uit kijk, maar ook hier geniet ik nog volop. Ik denk dat ik mijn laatste blog zal schrijven als ik weer thuis ben en dan ook nog wat nieuwe foto’s zal uploaden. Maandag 12 december kom ik weer aan op Nederlandse bodem en zal ik de kou verwelkomen. Voor nu: hele warme groetjes van mij en tot snel allemaal!